Ze is dol op een potje klaverjassen, eet op zaterdag kippensoep met brood en beleg en heeft altijd wel ergens een Andy of Robijn-sopje in huis: veel Amsterdamser dan Estelle Cruijff (41) kun je ze echt niet meer krijgen!
Wat waren jouw dromen en idealen toen je nog in de Jordaan woonde?
‘Ik kom uit een echt Amsterdams gezin. Mijn vader runde een sportzaak op de Elandsgracht en daar woonden we boven. Ik zat er in de buurt op school en bracht met mijn klasgenootjes heel wat vrije uurtjes door in ons buurthuis. Ik was een creatief kind en werd vanwege mijn volle wenkbrauwen en blauwe kijkers ‘de kleine Brooke Shields’ genoemd. Toen mijn ouders uit elkaar gingen, verhuisde ik met mijn moeder naar de Rooseveltlaan en was ik in de weekenden bij mijn vader. In die tijd was ik nog van plan om iets in de mode te gaan doen. In de sportwinkel maakte ik hippe, gekleurde vetermatjes voor op je LA Gears en All Stars en die mocht ik dan verkopen.’
Op je achttiende verhuisde je naar Londen, de stad waarvan men nu vaak zegt: ‘Amsterdam mag nooit zo’n inwisselbare westerse hoofdstad worden’. Ben je het daarmee eens?
‘Ik snap wel wat daarmee wordt bedoeld. Hier in Amsterdam is alles wat dorpser en kleinschaliger, terwijl Londen een grote en anonieme stad is. Nu ben ik heel makkelijk in contacten leggen – ik praat zelfs tegen een lantaarnpaal – maar gezellig even afspreken voor een kopje koffie kennen ze daar niet echt.’
Ben jij eigenlijk een wereldburger, of heb je altijd meteen heimwee naar Amsterdam?
‘Ik ben een wereldburger, maar Amsterdam is mijn thuis. Ik kan een jaar weg, ik kan tien jaar weg, maar mijn hart ligt altijd hier.’
Wat maakt jou een typische Amsterdamse?
‘Om te beginnen eet ik op zaterdag altijd kippensoep met brood en beleg. Daarnaast draag ik het hart op de tong, maar ik meen het goed. Ik houd van zelfspot, humor en vooral van gezelligheid. Ik weet niet of je die eigenschappen aan een stad kunt toeschrijven, maar het is wel wie ik ben.’
Je bent steeds vaker in the picture, terwijl je je vroeger wat afzijdiger hield. Had je daar een reden voor?
‘Door de jaren heen is er van alles over me gezegd en geschreven. Daar hoefde ik weinig voor te doen. Er werd een beeld van me geschetst dat vaak niet eens klopte, maar ik heb geleerd dat je vooral moet blijven stilzitten als je geschoren wordt. Ik heb nooit de behoefte gehad om te bewijzen wie ik écht ben. Dat is een keuze die ik destijds heb gemaakt en waarnaar ik consequent heb gehandeld.’
Noem 3 dingen die mensen ongetwijfeld niet van je zullen weten…
‘Ik ben een echte Amsterdamse die van klaverjassen en Backgammon houdt en ik ben gek op mooi beddengoed. Ten derde heb ik een was-tic. Bij mij ligt er nooit iets in de wasmand en ik heb altijd wel ergens een Andy of Robijn-sopje in huis.’
Kom jij ook ooit met een veelbesproken biografie?
‘Nee, want dan wordt het meteen een encyclopedie, haha!’
Met uiteenlopende groepen en voor een beperkt budget gaan jij en Gordon op korte vakanties door heel Europa. Wat heeft je verbaasd aan budgetvakanties?
‘Dat op vakantie gaan iets heel persoonlijks is en dat het echt een kwestie is van wat je ervoor over hebt. Je kan in je eentje in het Carlton gaan zitten en doodongelukkig zijn, maar je kan het ook heel leuk hebben voor ontzettend weinig geld. Ik zag laatst zelfs een aanbieding van een reis naar Boekarest voor een bedrag dat nog minder is dan een dagkaart voor de tram.’
Op 29 juni word je veertig. Is dat een leeftijd waarnaar je reikhalzend uitkijkt?
‘Ze zeggen dat het leven begint bij veertig. Alle clichés zijn tot nu toe waar: je wordt wijzer, zelfverzekerder en je leert je af en toe in te houden. Vroeger kon ik me vreselijk opwinden over iets onbenulligs, of riep ik dingen waar ik achteraf spijt van had. Dat overkomt me nu niet meer zo snel.’
Wat was de samenvatting van de eerste 40 jaar van je leven?
‘Ik heb geleerd, ik heb verliezen geleden, geluk gekend, verdriet gehad, maar ik heb vooral ook vreselijk veel gelachen.’
Wat zijn jouw tips en adresjes om fabulous forty te worden?
‘Ik vind het belangrijk om te sporten. Daar voel ik me lekker bij, het geeft me rust en het ruimt op. IJdelheid speelt daarbij ook een rol, want ik voel me lekkerder met strakke beentjes en een strakke buik. Ik eet gezond, maar ik loop Patisserie Holtkamp zeker niet voorbij zonder er naar binnen te gaan.’
Interview Martijn van Stuyvenberg Foto’s RTL/William Rutten
