‘Je volgende stukkie gaat zeker over onze nieuwe burgemeester?’ grinnikte de kroegbaas, terwijl hij een cola voor me inschonk. Ik schudde mijn hoofd. ‘Nee Jan, die gaat zeker níet over mevrouw Halsema.’ De plooien op zijn voorhoofd trokken samen en zijn in Benidorm gebruinde gezicht stond ineens op onweer. ‘Dat valt me dan wel een beetje van je tegen, pik. Ik vind die kaakklem dus niet te harden. Ze is een liegende, communistische, haatzaaiende wegkijkster. Een linkse ecofasciste in de Stopera? Schei nou toch uit, man, die vrouw is stapelmesjogge. En dat noemen ze dan een burgermoeder. Zeg nou zelf: een burgemeester mot toch gekozen worden en niet benoemd? Amsterdam is al genoeg gesloopt; de hele sfeer en gezelligheid is weg. Het moet maar eens afgelopen zijn met al die linkse droeftoeters die maar gewoon ergens geplaatst worden om een vinger in de pap te houden. Die Antifa’s hebben heel Nederland al naar de afgrond geholpen met hun diversiteit gelul. En we hebben het hier wel over míjn geboortestad, hè?’ De aderen in zijn gezicht kleurden donkerblauw. ‘Ach ja’, zei ik en haalde mijn schouders op. Maar de monoloog van Jan was nog niet ten einde. ‘Niks ach ja!’, verslikte hij zich bijna. ‘Die zelfingenomen azijnpissende kokosmat heeft niets positiefs te brengen. Hoor je me? Niets! Auto’s worden verbannen, er wordt geknuffeld met de Islam en ik moet hard werken en eerlijk delen met al die uitkeringsfraudeurs. Die Halalsema is zó ontzettend met het belang van Jan en Alleman bezig, dat ze de hele stad vergeet. En die uitgerangeerde incompetente dreinebalk, die haar kinderen drie jaar geleden nog van een gemengde school haalde, maar links lullen en rechts vullen. Weet jij wat de burgemeester van Amsterdam schijnt te verdienen per maand? Bijna twaalfduizend eurootjes, meneer!’
Nu werd het tijd om een tegengeluid te laten horen, maar daarmee gooide ik overduidelijk olie op het vuur. ‘Maar ze moet wel boven de partijen staan, Jan.’ Met zijn harige dikke zeemansarm sloeg hij op de bar. ‘Boven de partijen? Die vrouw is nog niet eens in staat om een konijnenhok te besturen! Nee jongen, geloof mij nou maar: GroenLinks gekkies zijn huilebalken. Het is een regelrechte ramp. Amsterdam gaat naar de klote. Moet je nog een colaatje, trouwens?’
Ik legde een tientje op de bar en verontschuldigde me. ‘Nee Jan, ik moet nog een voorwoord schrijven dat níet over Halsema gaat!’


XXX
Martijn van Stuyvenberg
Hoofdredacteur Mokum Magazine