Beste Rutger,
(Foto: Screenshot AT5)
Allereerst: wat zitten je wenkbrauwen leuk, complimenten! Die twee woeste Dalí-snorretjes boven je ogen zijn niet alleen bijzonder origineel, maar ook heel charmant. Datzelfde geldt overigens voor de oproep die je deze week in de stoffige De Balie deed. Bij een of ander triest talkshowtje vroeg je of er nog Amsterdammers zijn die een pandje ter beschikking willen stellen voor de opvang van ongedocumenteerden. Dat zijn mensen zonder een geldige verblijfsvergunning. Volgens Amnesty International zijn deze migranten vanwege hun kwetsbare positie een gemakkelijke prooi voor uitbuiting door malafide werkgevers, mensenhandelaren en huisjesmelkers en da’s sneu. GroenLinks zou daaraan toegevoegd kunnen worden, want jouw partij trekt alleen dit jaar al 11,5 miljoen euro uit de portemonnee van Amsterdammers om honderden illegalen anderhalf jaar lang op te vangen in panden die het liefst verspreid zijn over alle stadsdelen. Ze mogen daar in alle rust maar liefst 18 maanden lang nadenken en werken aan hun toekomst. Zo’n sabbatical staat trouwens bovenaan mijn bucketlist, maar mijn paspoort is helaas geldig tot en met 2025 en ik werk 16 uur per dag om mijn hypotheek te kunnen aflossen.
Maar we dwalen af. Ondanks het feit dat starters en studenten hier 15 jaar op een wachtlijst staan omdat ze geen betaalbare woning kunnen vinden, was ik tóch heel enthousiast over jouw oproep. Eigenlijk wilde ik mijn woning aan de Haarlemmerdijk meteen ter beschikking stellen. Juist deze buurt vol bittere en klagende bejaarden die zo graag weer eens rustig willen genieten van hun middagtukje kan wel een oppeppertje gebruiken. Zo’n tijdelijke onderbreking van dat aanhoudende gezwam over alternatieve fietsroutes, verkeerd aangelegde zebrapaadjes en die eeuwig haperende fontein op het Haarlemmerplein had mij een verademing geleken. Jouw plan leek mij de ultieme oplossing om voortaan over nog maar één ding te kunnen zaniken. En ik zat me heel eerlijk gezegd al te bescheuren om de gezichten van mijn buren als er deze zomer ineens een tevreden Syrisch gezinnetje op mijn dakterrasje neerploft om een onschuldig flesje witte wijn open te trekken. Volgens onze premier ‘sipt’ witte wijn namelijk het allerbeste in onze stad en dat zal heus niet alleen voor de elite gelden, toch? Waarschijnlijk zou er diezelfde middag alleen wel een kansloos polletje of petitie’tje online verschijnen. Die arme Syriërs hadden de ultieme blikemafleiders voor de Haarlemmerbuurt kunnen zijn en ik had me al verheugd op de uitnodiging voor de housewarmingparty. Ik zie het nu al voor me hoe mijn Amsterdamse buurvrouw ze met handen en voeten zou uitleggen dat je het huisvuil echt niet vóór vijf uur op straat mag aanbieden. En dat je beslist géén pizza bij die vreselijke Domino’s moet afhalen, want zo’n grote keten zorgt hier in de buurt alleen maar voor overlast. En datzelfde geldt natuurlijk voor al die afschúúúúúúwelijke Airbnb-ers.
En toen hoorde ik die ene toevoeging aan jouw verhaal waardoor mijn plan als een kaartenhuis in elkaar stortte. Je zoekt ‘kleinere’ locaties waar zo’n 50-70 mensen fatsoenlijk kunnen worden opgevangen. Het spijt me heel erg, maar dat kan gewoon echt niet bij mij. Daarvoor is mijn huis te klein. Ik kan je nog wel een suggestie doen. Kijk maar of je het wat vindt. Als ik goed geïnformeerd ben, dient een aantal etages in dit centraal gelegen pandje toch alleen maar als loze ontvangstruimte. Dus als je nou écht het goede voorbeeld aan alle Amsterdamse huizenbezitters inclusief Prins Bernhard jr. wilt geven, dacht ik ineens: ‘is de Herengracht 502 geen goede optie?’
XXX
Martijn van Stuyvenberg
Hoofdredacteur Mokum Magazine
