Notes to myself:
1. Nooit op internet kijken waar je lekker kunt eten.
2. Niet naar Facebook–vrienden luisteren die ergens heerlijk hebben gegeten.
3. Als een culinair recensent een onvoldoende geeft, ga er dan zo snel mogelijk naartoe!
Al een tijdje heb ik een filmpje in mijn telefoon, dat ik kreeg doorgestuurd van een bevriende horeca-ondernemer. Het is een opname van de culinair recensent van Het Parool, die in zijn restaurant te gast was. De beste man schijnt in het verleden de kost te hebben verdiend als wijnimporteur. Juist van zo iemand zou je toch mogen verwachten dat hij weet hoe je wijn proeft: kijken, walsen, ruiken, slurpen en proeven. En als je meerdere glazen wijn proeft, neutraliseer je de smaak door tussendoor een stuk brood te eten of water te drinken. Maar nee, op de ontluisterende beelden is te zien hoe de ober hem twee (verschillende) glazen wijn serveert en de recensent – binnen vijf seconden en achter elkaar – een flinke slok neemt van beide glazen wijn. In zijn artikel beklaagt hij zich vervolgens uitvoerig over de kwaliteit van deze wijnen.
Ik heb deze video inmiddels aan meerdere vinologen en sommeliers laten zien en ze waren allemaal net zo verbijsterd als ik. Toch bespeurde ik bij sommigen van hen ook een zekere gelatenheid. Een chef-kok van een gerenommeerd Amsterdams hotel wist me te vertellen dat ‘je bij die arrogante restaurantrecensente (als ik hem letterlijk zou citeren zei hij ‘paardenkut’) van de Volkskrant al kansloos bent zodra ze door het personeel niet wordt herkend.’ De eigenaar van een goedlopend restaurant aan de Vijzelstraat haalde eveneens zijn schouders op. ‘Ach, die mensen worden vaak niet gehinderd door enige vakkennis. In Amerika wordt een restaurant pas beoordeeld nadat de journalist in kwestie driemaal is langsgeweest en exact hetzelfde heeft gegeten. Dat is in Nederland ondenkbaar. Je dacht toch niet dat zo’n lamstraal van het NRC dat vergoed krijgt van zijn baas, laat staan dat ‘ie uit is op een eerlijk verhaal? Het gaat allemaal om de kliks!’
En zo zou ik nog urenlang kunnen doorgaan met het opsommen van talloze smakeloze anekdotes uit de horecawereld over al die dilettante wannabe-Johannes van Dammetjes van deze wereld, maar dat is zonde van je tijd. Ondertussen kun je al die gefrustreerde nitwits maar het beste negeren. Ze worden er nu eenmaal voor betaald om hun persoonlijke en soms zelfs rancuneuze zurigheid tentoon te spreiden en – letterlijk en figuurlijk – op alle slakken zout te leggen. Ga gewoon lekker zelf op culinaire ontdekkingsreis en laat je verrassen door al die mensen die avond aan avond hun best doen om het jou naar je zin te maken. Stel je eisen wat bij, doe je mondhoeken omhoog en laat die venijnige 1 ster-review tijdens het dessert ook eens een keertje achterwege. Niet iedereen is elke dag in topvorm, smaken verschillen en er is geen enkele kok die naar alle monden koken kan. Eet smakelijk!
Martijn van Stuyvenberg
Hoofdredacteur Mokum Magazine
