Ma Flodder is boos. Met een brandende bolknak in haar mondhoeken tikte ze deze week, ongetwijfeld in haar welbekende bloemetjesjurk, een venijnige open brief aan al haar buurtgenoten. De samenvatting van haar verhaal luidt, zoals vanouds: ‘krijg nou de tering!’ Ze voelde zich overduidelijk betrapt en had het liever allemaal door Sjakie Plasman laten opknappen, maar die kale Van den Heuvel van de Telegraaf was er alweer achtergekomen. Eigenlijk had ze hem het liefste opgebeld en door de telefoon getrokken – ‘hé gabber, je neemt wel de verkeerde op de korrel!’ – maar de Flodders zijn op vakantie in Afrika.
Waar gaat dit over?
Voor wie het allemaal heeft gemist: al een maand (!) geleden werd het zoontje van de familie Flodder gearresteerd. Deze minderjarige Johnny was met een aantal vriendjes betrapt op een verlaten woonboot, die hij waarschijnlijk kraakklaar aan het maken was. Allereerst spoten ze een brandblusser leeg op straat en dat liep meteen in de smiezen. Wellicht heeft een aantal gepensioneerde beroepszeikerdjes van achter hun vensterbank direct een anoniem kliklijntje gebeld om live verslag te doen.
Chicago aan de Amstel
Zoonlief werd dus al snel in de kraag gevat en vrijwel tegelijkertijd werden er een neppistool en 2 messen teruggevonden. Ma Flodder moest haar dondersteen daarna ophalen (‘wat heb ik nou in mijn pap?’), heeft hem naar eigen zeggen bestraft (‘dat zijn geen stinkende sokken, jongen!’) en eindeloos met hem gepraat (‘dat was verrekte onhandig!’). En dat allemaal in ons eigen Chicago aan de Amstel, waar deze week ook nog een spoeddebatje werd aangevraagd om alle recente schietpartijen en liquidaties te bespreken onder de keurige noemer ‘oplaaiend geweld’. Uiteindelijk komen al die wijze politici dan hoogstwaarschijnlijk tot de Flodderiaanse conclusie: ‘leuk zo’n feestje, maar het geeft altijd zo’n rommel, hè?’
Misverstand
Volgens Ma Flodder berust het allemaal op een misverstand. Het nepwapen was toevallig. Het weghouden uit de publiciteit is beslist geen doofpot of een kwestie van onder de mat vegen. Ook het feit dat er vanaf het eerste verhoor een topadvocaat is bijgehaald, is natuurlijk een doodnormale zaak. Nee, het schorriemorrie van de sensatiebeluste Telegraaf bedrijft in deze privézaak riooljournalistiek en krijgt nu de schuld dat ze het bij voorbaat al met chocoladeletters een ‘gewapende inbraak’ durven te noemen. De Amsterdamse politie stelt ondertussen een onderzoek in naar wie het lek was in deze zaak. En Ma Flodder? Die blijft bij haar standpunt: het was een kwajongensstreek en daarmee is de geitenwollen kous af. Ach ja, het blijft toch je zoon, hè?
Martijn van Stuyvenberg
Hoofdredacteur Mokum Magazine
