Angela Schijf: ‘Zodra ik over de A10 rijd, maakt mijn hart een sprongetje!’

Actrice Angela Schijf (40) over powervrouwen, haar rol als high class escortdame in de serie Meisje van Plezier en over haar liefde voor Amsterdam.

Allereerst: complimenten voor de prachtige foto’s die voor beide seizoenen zijn gemaakt voor Meisje van Plezier!

‘Dankjewel! Het is altijd teamwork om zulke beelden te kunnen maken. De visagist, stylist, de fotograaf verdienen eigenlijk alle credits. Als model ben ik eigenlijk maar een klein onderdeel in het geheel. De foto die je bij dit artikel ziet, is een goede weergave van de serie. En het klinkt misschien gek, maar je ziet me hier dan ook écht helemaal in mijn rol van Nadine. Zij is een vrouw die in het eerste seizoen door haar man Remco wordt verlaten omdat hij er vandoor is gegaan met haar zus. Daarna hervindt Nadine haar onafhankelijkheid door in het diepste geheim als high class escortgirl te gaan werken bij haar jeugdvriendin Meryem.’

Hoe kwam jij als leading lady in deze serie terecht?

‘Het begon eigenlijk tijdens een leuk gesprek met Erland Galjaard, die destijds programmadirecteur van RTL was. Ik sprak de brutale wens uit om ooit nog eens een serie te maken die om een sterke vrouw draait. Hij bleek het script voor Meisje van Plezier al te hebben liggen en vroeg me wat ik ervan vond en of ik me erin kon vinden om in de huid van Nadine te kruipen. Eerlijk gezegd hoefde ik daar niet lang over na te denken, want er komen maar weinig van dit soort sterke en grote vrouwenrollen voorbij. Bovendien is het een uitdagende rol in een spannende serie waar ik heel trots op ben.’

Wat zijn de reacties die je meestal krijgt naar aanleiding van Meisje van Plezier?

‘Een huisvrouw die terechtkomt in de high class escortindustrie roept natuurlijk veel vragen op. Ook voor mij is het een fascinerende wereld die veel fantasieën oproept. Om alle facetten goed te leren kennen en om te weten te komen wat je in jezelf moet aanboren om dit werk te kunnen doen, heb ik veel gesprekken gevoerd voordat de opnames begonnen. De conclusie? Volgens mij moet je er echt een bepaald gen voor bezitten om met iemand het bed te kunnen delen voor geld. Als actrice was het ontzettend interessant om voet aan de grond te krijgen in een wereld die zover van me afstaat. Als kijker is het heel boeiend om te kijken naar de struggles van een ambitieuze vrouw en haar gezin.’

Wanneer is iemand in jouw ogen een sterke vrouw, vaak ook wel ‘powervrouw’ genoemd?

‘Een sterke vrouw is voor mij iemand die haar kwetsbaarheden durft te tonen en in haar werk ervoor gaat en haar schouders eronder zet. Maar het is ook een vrouw die af en toe uit haar emoties kan stappen en haar frustraties durft los te laten. Dit soort vrouwen kun je overal tegenkomen. Neem bijvoorbeeld de krachtige hulpverleners in de jeugdzorg van de Stichting Het Vergeten Kind, waarvan ik ambassadeur ben. Die vrouwen zijn voor mij ook powervrouwen, maar datzelfde geldt ook weer voor al die kwetsbare kinderen die zij begeleiden en die zich een weg door het leven banen.’

Lees ook: Loes Luca: ‘Een biografie hoort bij iemand die dood is!’

Zijn er eigenlijk grenzen die je niet wilt overschrijden als actrice, of rollen die je niet zou aannemen?

‘Natuurlijk zijn er grenzen die ik nooit zal overschrijden, maar dat is een proces dat je gaandeweg leert. Het zal voor velen waarschijnlijk herkenbaar zijn dat je dat aan het begin van je carrière minder goed durft aan te geven. Ik zie het voor mijn eigen ogen ook weleens gebeuren dat jonge actrices hun eigen grenzen verleggen en er af en toe zelfs overheen stappen. Maar het leuke van ouder worden is dat ik me op dat soort momenten als Tante Angela hen wegwijs probeer te maken.’

De Telegraaf had – hoe kan het ook anders – een mooie kop over jou: ‘van huismus tot sensuele dame’.

‘Maar goed dat ik in België woon en niet alles lees, haha. Een klein beetje hebben ze trouwens wel gelijk: ik vind het af en toe best lekker om een huismus te zijn, maar dat moet in mijn geval nooit te lang duren. Maar na een week hard werken kan ik me erop verheugen om een avond de deur te sluiten en me bijvoorbeeld even helemaal in The Crown of een leuke documentaire te storten.’

Hoe is het om in je 41ste levensjaar al meer dan 25 haar in ‘het vak’ te zitten?

‘Dat klinkt wel héél lang, maar het is zoals het is. Ik ben er stiekem wel een beetje trots op dat ik het zo lang uithoud, want dat is niet vanzelfsprekend. De tijd gaat snel en maakt me er alleen maar bewuster van dat ik vooral moet genieten van zowel mijn bestaan als huismus en als sensuele dame.’

Zijn er nog wensen te over voor je?

‘Ik heb absoluut nog heel veel wensen en dromen. Ik vind het bijvoorbeeld ook heel leuk om achter de schermen mee te denken over een serie en naast televisiewerk vind ik het ook fijn om op toneelrollen terug te kunnen vallen. Het komt er eigenlijk op neer dat ik tevreden ben zoals het nu gaat en de wens is dus eigenlijk: continuïteit. Ik ben nog steeds heel hongerig en verlang naar mooie woorden die dito verhalen kunnen vertellen.’

De hamvraag voor het grootste gratis blad van Amsterdam: wat heeft Angela Schijf met Mokum?

‘Ik houd van Amsterdam! As we speak rijd ik over de A10. Zodra ik over de ring rijd, maakt mijn hart een sprongetje. Ik woon zoals ik net al vertelde in België, maar ik heb ook een plekje in Amsterdam. Als ik daar de deur open, praat ik tegen mijn huis of zing ik een liedje. Dat doet Amsterdam met mij: ik word er gewoon heel blij van om er te zijn, ook omdat er op elke hoek van de straat een herinnering ligt. Het is de plaats waar ik van mijn zestiende tot mijn eenentwintigste met veel liefde heb gewoond, het is de stad waar veel vrienden wonen en gek genoeg ook nog steeds de plek waar ik gecremeerd wil worden. Dat klinkt misschien heel luguber, maar ik heb al meerdere malen tegen mijn man gezegd: als er ooit iets met mij gebeurt, breng me dan terug naar Amsterdam. Dit is de stad waar ik me thuisvoel en die als een warme deken voor mij voelt.’