Van de elftalfoto voorafgaand aan de Europa Cup 1 finale op Wembley (1971) zijn nog slechts 3 Ajacieden in leven. Nico Rijnders (28 jaar oud) ontviel ons in 1976 als eerste. Naar aanleiding van het brekende nieuws over het overlijden van Wim Suurbier (75) noemde Jack van Gelder dit onvermijdelijke uithollen van deze legendarische generatie in zijn zondagse ‘Rondo’ (12 juli 2020) ‘De loopband van het leven’. Van de ploeg die tegen Panathinaikos in het veld kwam zijn Johan Neeskens (68), Heinz Stuy (75) en de stamoudste Sjaak Swart (82) maar ook de invallers Arie Haan (71), Horst Blankenburg (73) en de toen geblesseerde Ruud Krol (71) nog onder ons.
Met Krol onderhield Suurbier een bijzondere relatie: vriend en collega. Wim als pure rechtsback en Ruud als rechtsbenige op linksachter. Tijdens het onvergetelijke WK van 1974 waren ze niet alleen het voetbalkomische duo ‘Snabbel & Babbel’, de Ajacieden waren nog veel meer de boekensteunen van het Totaalvoetbal. Zij vormden de muren waarbinnen dat overweldigende voetbal waar nog steeds over wordt gesproken, kon gedijen. In een team waar iedere speler overal kon opduiken, beheersten zij hun zijkanten van de verdedigende tot aan de aanvallende achterlijn. Met zijn linkerbeen liet Krol op linksbuiten, in de halve finale (tegen Brazilië) Johan Cruijff prachtig doel treffen. Wim stelde op zijn beurt als een veredelde rechtsbuiten Johnny Rep in de allereerste wedstrijd (Uruguay) in staat om de score te openen.
Lees ook: Ons Aller Ajax: ‘9 dagen in december’
Voorzetten waren echter niet de sterkste eigenschap van Suurbier. Hij vond er weliswaar per ongeluk JC mee in de Europa cupfinale tegen Inter (’72), de meerderheid van zijn voorzetten miste precisie en belandde niet zelden achter het doel of zelfs tussen het publiek. Desalniettemin was Suurbier een onmisbare schakel in Ajax en Oranje. Waren Cruijff en Keizer de natuurtalenten; Wim was de natuurkracht die de gehele rechterflank domineerde. Menig linksbuiten zal wakker hebben gelegen van een aanstaande ontmoeting met hem. De onverwoestbare Swart vroeg zich niet ten onrechte af hoe Wimpie de ijdele Cristiano Ronaldo zou hebben aangepakt. De vraag stellen is hem beantwoorden. Hoewel ook Suurbier zijn achilleshiel had. Op Frank Kramer had hij geen antwoord. De grillige en half serieuze aanvaller legde hem regelmatig in de luren. De latere quizmaster en presentator (Eurosport) was echter de uitzondering in het oeuvre van Wim Suurbier want in de regel rekende hij onmiddellijk af met zijn tegenstanders. Ben de Graaf sprak er in De Volkskrant schande van. De sportjournalist, die ook het goedaardige atletiek en biljarten versloeg, zag Wim samen met Neeskens en Wim van Hanegem als het moest keiharde overtredingen maken.
Suurbier introduceerde de waarschuwingstackle. In de beginfase van de wedstrijd ging hij doelbewust niets ontziend het duel in met de gevaarlijkste opponent die niet zelden meteen langdurig aan zijn zijlijn moest worden behandeld. Van hem zou Wim geen last meer hebben.
Robert Leon
www.dutchfellow.wordpress.com
Ajax
