Al maandenlang worden onze beide bedrijven Mokum Magazine en de Amsterdam Big Time Crew bestuurd (lees: gegijzeld) door een illuster duo: Mark Rutte en Hugo de Jonge. Bij elke persconferentie zitten wij allemaal met een hartslag van 180 slagen per minuut voor de tv. Als zij nieuwe beperkingen opleggen, merken wij daar direct de gevolgen van.

2020: een verloren jaar
Mokum Magazine is het grootste gratis maandblad van Amsterdam, dat we in 2012 met eigen spaargeld hebben opgezet. Nooit hebben wij een eurocent subsidie ontvangen. We kunnen bestaan door middel van advertentie inkomsten en abonnees. Net als wij hebben veel (lokale en regionale) adverteerders door de ‘intelligente’ lockdown flinke klappen geïncasseerd, waardoor zij logischerwijs heel voorzichtig  zijn met hun budgetten en de hand voorlopig nog wel even op de knip moeten houden. Nog nooit heb ik in de afgelopen maanden zó vaak gehoord dat een ondernemer constateerde dat 2020 inmiddels ‘een verloren jaar’ is. Gelukkig hebben wij er wel wat abonnees bijgekregen, maar nu Mokum Magazine weer ‘gewoon’ verschijnt, veronderstelt iedereen dat het wel weer oké met ons gaat. In werkelijkheid is het voor ons een overwinning als wij onze vaste lasten en kosten weer kunnen betalen. Meer zit er even niet in.

Lees ook: ‘Ah joh, anders laat je je toch gewoon failliet verklaren?’ 

Samengeknepen billen
Datzelfde geldt ook voor ons evenementenbedrijf Amsterdam Big Time Crew. Bij al onze live-shows houden wij ons met samengeknepen billen aan de anderhalve meter-regels en de vele andere eisen, maar toch blijven de grote bezoekersaantallen van voorheen nog steeds uit. We zijn onbeschrijflijk dankbaar dat een klein deel van ons vaste publiek weer van de partij is, maar ook hier houdt het duo Rutte & De Jonge een dikke vinger in de pap. Na elke persconferentie blijft het een paar dagen stil wat de reserveringen betreft. En het lijkt wel alsof elke besmetting die in de media wordt gemeld gelijk staat aan 1 bezoeker minder. ‘Wij komen graag langs als alles weer een beetje normaal is’, is de tendens in de comments. 

Stress, angst en somberheid
Vlak voor de coronacrisis hadden we doelen, dromen en idealen. Nu lijden we aan stress, angst en somberheid. Als een van ons verdrietig is of van wanhoop in huilen uitbarst, pept de ander hem weer op met een of ander artikel waarin wordt gemeld dat een of ander vooraanstaande universiteit waar je nog nooit van hebt gehoord weer een stap verder is. Maar als de vrolijke noot Rutte geflankeerd door die CDA-clown met zijn malle schoenen weer eens genadeloos toeslaan met waarschuwingen en aanvullende of beperkende maatregelen zijn we allemaal de weg, de draad en de motivatie kwijt. Terwijl zij daarna ongetwijfeld met een voldaan gevoel huiswaarts keren en elkaar nog even becomplimenteren (‘ging goed hè?’ ‘ja, dat was echt effe nodig, dit!’) vinden er dit soort gesprekken plaats bij ons thuis:

‘Waarom kappen we gewoon niet met alles en verhuren we ons huis? Of zetten we het te koop?’
‘Nou, daar ben ik geen voorstander van!’
‘Hoezo niet?’
‘We redden het zo toch nog wel een paar maandjes?’
‘Ja, dat wel, maar ik ben geestelijk zó uitgewoond. Ik ben de hele dag gespannen, word ’s ochtends met knallende hoofdpijn wakker en ik ben het wekelijkse huishoudbudget dat we hebben ingesteld om onze bedrijven overeind te kunnen houden zó zat. We kunnen helemaal niks. Geen kant kunnen we op. Bij álles wat leuk is, denk ik inmiddels: dat kost geld, laten we dat maar even niet doen. Dat is toch niet normaal? Dit is toch geen leven zo? Voor wie doen we het allemaal nog?’
‘Misschien moet je eens met iemand gaan praten.’
‘Zo’n slijmbek die me dan gaat vertellen dat ik positief moet blijven en vooral moet blijven kijken naar wat ik wél heb? En blij moet zijn dat ik gezond ben? Dat helpt toch geen reet? Ik wil godverdomme gewoon weer aan het werk en het leuk hebben.’
‘Houd er maar rekening mee dat daar voorlopig nog geen sprake van is als iedereen zich steeds minder aan de regels houdt…’

Vanavond is er wéér een persconferentie. Onze directie – de grijnzende Mark Rutte geflankeerd door de sardonische Hugo de Jonge – laat weer eens weten hoe ‘we’ ervoor staan en welke doodlopende weg we nu weer inslaan. Daarna zal het pas toegetreden bestuurslid Femke Halsema ook nog specifieke maatregelen voor Amsterdam aankondigen waarmee onze kelen nog verder worden dichtgeknepen. En terwijl zij met met 50 procent kennis 100 procent van de besluiten nemen, houden wij er met 15 procent omzet voor de volle 3 procent de moed erin!

Martijn van Stuyvenberg
Hoofdredacteur Mokum Magazine

 

Steun Mokum Magazine en word abonnee! Voor €25,- per jaar ontvang je 12 edities van het leukste maandblad van Amsterdam. Regel het meteen via https://aboland.nl/bladen/hobby_vrijetijd/mokummagazine/

Mark & Hugo