Al 10 jaar staan Vrijheidsmaaltijden centraal op 5 mei. We vroegen verschillende Vrijheidsmaaltijd organisatoren naar hun mooiste momenten van de afgelopen jaren.
Paul Willemse – Daklozen Aktie Komité Amsterdam
‘Vrijheidsmaaltijden organiseren betekent voor ons dat we met daklozen stilstaan bij onze vrijheid en dat die niet vanzelfsprekend is. Vooral voor daklozen en minderbedeelden is vrijheid precair en dubbel. Aan de ene kant beleven zij de optimale vrijheid om te gaan en staan waar ze willen, ze zijn immers nergens aan gebonden. Aan de andere kant is die optimale vrijheid ook hun gevang. Ze hebben geen plek waar ze kunnen schuilen en zichzelf kunnen zijn en/of geld en middelen om aan onze welvaart deel te nemen. Een heel bijzonder moment was het plotselinge verschijnen van burgemeester Van der Laan tijdens een Vrijheidsmaaltijd die we organiseerden in de Mozes en Aaronkerk. Hij was beschermheer van de daklozen en vond in zijn overvolle 5 mei agenda een klein gaatje om met de daklozen een toost op de vrijheid uit te brengen. Dit deed hij, toen hij op weg was naar het 5 mei concert dat hij, in koninklijk gezelschap, ging bezoeken op de vlakbij gelegen Amstel.’
Carmen Abels – Tropenmuseum
‘Voor het Tropenmuseum is de Vrijheidsmaaltijd een extra moment om stil te staan bij hoe we de belichaming van vrijheid beleven en de verbinding aan te gaan met de buurt. Onze droom is dat we straks weer in alle vrijheid en zonder beperkingen bij elkaar kunnen komen. Geen online programma meer, maar een fysieke, zintuiglijke en emotionele ervaring. Waarbij onze bezoekers actieve deelnemers zijn in een intiem en kunstzinnig programma over vrijheid.’
Richard Francke – Koninklijke Industrieele Groote Club Amsterdam
IGC-Clubleden Lucas Viruly en Marcel van Schagen en Richard Francke, directeur Koninklijke IGC
‘Sinds de start van de Vrijheidsmaaltijden is de Koninklijke IGC altijd deelnemer geweest. Het blijven vertellen van verhalen van generatie op generatie plus het besef hoe belangrijk het is om in vrijheid te kunnen leven vormen de belangrijkste motivatie om jaarlijks weer deel te nemen aan de Vrijheidsmaaltijden. Alle maaltijden waren bijzonder, maar met name de maaltijden die een link hebben met ons gebouw en/of de Dam geven het besef op welke bijzondere plek wij zitten. In 2015 stond de maaltijd in het teken van Walraven van Hall. Hij was een van de financiers van het verzet en heeft dit tijdens de Tweede Wereldoorlog voor een deel georganiseerd vanuit ons Pand. In 2016 stond het schietincident op 7 mei 1945 centraal, de Duitsers hebben destijds vanuit de Groote Club op de mensenmassa geschoten en vanuit ons gebouw werd de bekende foto dat men schuilde achter het draaiorgel gemaakt. Beide verhalen worden dan tastbaar.’
Lees ook: Vrijheidsmaaltijdsoep markeert 10 jaar Vrijheidsmaaltijden in Amsterdam
Lucia Martis – Stichting ProFor
‘Alle Vrijheidsmaaltijden georganiseerd door ProFor waren voor ons belangrijk. Wat mij bij is gebleven, is de documentaire gemaakt op Curaçao over het leven tijdens de Tweede Wereldoorlog op de Nederlandse Antillen, Aruba en Suriname. Heel veel bewoners zowel van Nederland als op de Antillen weten niet dat er ook op de Antillen gestreden is tijdens de Tweede Wereldoorlog. Ik heb toen gesproken met diverse bewoners zowel in Nederland als op de Antillen. Ik wist niet dat ook mijn eigen vader in een duikboot de kust van Curaçao heeft beschermd. Van deze documentaire is een ook een samenvatting gemaakt, waar ik regelmatig met plezier naar kijk.’
Annelies Verhelst – Lola Luid
‘Voor ons bij Lola Luid betekent de Vrijheidsmaaltijd ontmoeting en verbinding. Door elkaar te ontmoeten, te spreken, in de ogen te kijken of aan te raken leren we de ander beter begrijpen, zien we dat diegene eigenlijk best wel op ons lijkt, en dat waar iemand anders is, dat eigenlijk juist heel leuk is. Het delen van een maaltijd ervaren we als een prachtige manier om echte oprechte ontmoeting te initiëren. In onze buurt wonen best veel verschillende mensen, met verschillende culturele en economische achtergronden. Mensen die ondanks dat ze dezelfde straat delen, en soms ook best nieuwsgierig naar elkaar zijn, elkaar toch niet zo makkelijk ontmoeten. En dat zijn misschien ook meteen de meest bijzondere momenten: wanneer twee mensen, nog wat onwennig eerst, tegenover elkaar aan tafel komen te zitten – om aan het eind van de avond met een grote glimlach en een knuffel afscheid te nemen.’
Interviews Amsterdams 4 en 5 mei comité Foto’s Alina Fejzo