Na voorstellingen in Parijs, New York en Londen komt ‘The Damned’ eindelijk naar Amsterdam! Hoofdrolspeler Majd Mardo vertelt er alles over.
De titel van de voorstelling is ‘The Damned’, waar is deze op gebaseerd?
Majd: ‘Het draait om een familie die alles heeft wat je maar kunt wensen op het gebied van macht en geld. Maar tegelijkertijd is dat ook de verdoemenis van hun leven. Zo worden zij als het ware ‘de verdoemden’. Dus ik denk dat Luchino Visconti, maker van de gelijknamige film uit 1969, daarom voor deze titel heeft gekozen.’
Waarom is het Amsterdams Bostheater als locatie gekozen?
‘The Damned is een grote productie met veel acteurs en het is erg interactief, met video en muziek. Het ‘normale’ theater was te klein geweest voor de grootte van het verhaal. De ruimte van een open lucht-setting geeft iets extra’s.’
Kun je iets meer vertellen over jouw rol?
‘Ik speel Martin, de zoon en erfgenaam van de rijke familie Aschenbach. Hij is queer, draagt graag vrouwenkleding en is erg extravert en extravagant. In die tijd, rondom de Tweede Wereldoorlog, was dat heel erg controversieel. Het personage wordt langzaamaan een gruwelijk monster. Het is fantastisch om als acteur iemand te spelen die zoveel gezichten heeft.’
Regisseur Ivo van Hove zegt dat het verhaal ‘relevant kan zijn voor grote vraagstukken van vandaag.’ Wat bedoelt hij daarmee?
‘Er zit homoseksualiteit – en het niet accepteren ervan – in het stuk, en daarnaast worden onderwerpen als incest en pedofilie niet geschuwd. Dat zijn grote thema’s waarvan we in de samenleving nog niet weten wat we er mee moeten doen. In de voorstelling gaat het ook over mensen die ‘anders’ zijn dan de rest, over oorlog en de tweedeling. Maar het gaat ook over het welzijn van het familiebedrijf en de welvaart van de familie ten tijde van een politiek regime. Dat zijn dingen die ook nu erg actueel zijn.’
Tot slot: wat zou er naar jouw mening ver-‘damned’ moeten worden in Amsterdam?
‘De toeristen! Ze zijn natuurlijk heel belangrijk voor deze stad, maar het is zo gecentreerd. Alle toeristen zijn altijd op dezelfde plekken te vinden en dat mag best wel wat meer uitbreiden, zodat er ook meer ruimte is voor de Amsterdammer. Een bezoek aan het Amsterdamse Bos voor deze voorstelling zou al een mooi uitstapje zijn.’
Tekst Cas Zeeman Foto Benny Stroet
Majd Mardo
