Daar ging ik. Een mooie auto, instappen met de stok en de rollator. Op weg naar mijn dochter en haar man, 2 poezen en vijf pony’s. Maar eerst haalden we nog twee dames op en brachten die meteen weg naar een ander adres. Daarna nog iemand opgehaald en weer afgeleverd en dat allemaal buitengewoon vriendelijk en attent. Voor mij was dit een luxe uitstapje. De chauffeur had vanwege de extreme hitte flessen gekoeld water voor ons gekocht. Ik voelde me een prinses die een uitstapje maakt.
Zorgeloos. Valys is een uitvinding voor mensen met een beperking. Een stok of een rollator? Die mogen allemaal mee. Ik kan het iedereen die moeilijk loopt of anderszins een fysieke handicap heeft, van harte aanbevelen. En je mag nog iemand meenemen, dat geeft nog meer zekerheid.
Mijn lieve dochter en haar hartelijke man wachtten mij op met heerlijk eten buiten aan een grote tafel. En de volgende ochtend maakten we nog een uitstapje. We gingen naar het Kasteel Rechteren. Deze is in de dertiende eeuw gebouwd en nog steeds bewoond. Door een Graaf en zijn vier zoon, als ik het goed heb verstaan. Ondanks dat wij alleen door de hekken naar de prachtige tuin konden kijken, waren er veel vrijwilligers die erg veel leuke verhalen konden vertellen. En er werd op de trap van het kasteel gemusiceerd.
Lees ook: De kers op de taart
Over Overijssel en met name over de IJssel, wordt op het ogenblik op de televisie ook een mooi verhaal verteld. Bijvoorbeeld over de Hanzesteden langs de rivier, och je komt door zo’n buitengewoon mooi en aantrekkelijk landschap. De behoefte om naar het zuiden af te reizen slinkt. Ik heb zelf jaren in de Kop van Overijssel gewoond, in het moeras- en rietgebied. Onvergetelijke jaren, waarin onze kinderen naast hun grotestadsleven ook het buitenleven hebben leren kennen. Met, toen het in hun jeugd nog iedere winter vroor, schaatstochten. En zwemmen in de vaart voor het huis en de vrienden die ze daar ook voor het leven maakten. We hadden dat niet willen missen!
Lieve lezer, ik drijf een beetje weg op mijn gelukkige verleden. En dat allemaal veroorzaakt door de tocht met de Valys. Bovendien was de terugtocht naar Amsterdam ook spectaculair. De mevrouw die het busje deze keer bestuurde woont in Groningen en maakt de tocht van iedere dag. ‘Ik vind het heerlijk’, zegt ze stralend. ‘En dan ‘s avonds weer terug naar huis.’
Hier is iemand, die haar werk heel leuk vindt, al jarenlang. ‘Ik houd van rijden’, verklaart ze haar liefhebberij. Ze rijdt uitstekend, niet te hard, niet te zacht. Rustig en zeker van zichzelf. De Valys, een geweldige oplossing voor mensen met een beperking!
Lieve lezers, bent u oud en slecht ter been,
Valys brengt u veilig overal heen!
