Mokum Magazine loves Tygo Gernandt! De Amsterdams acteur heeft al zó vaak in het grootste maandblad van Amsterdam gestaan, dat het tijd wordt om hem eens te confronteren met zijn eigen uitspraken door de jaren heen.

Allereerst: hoe bestaat het dat de tijdloze Tygo inmiddels ook alweer 50 jaar is?

‘Tja, zo voel ik mij in ieder geval niet. De moeilijkste leeftijd vond ik 30. Toen hoorde ik officieel niet meer tot de twintigers. Leeftijd is iets geks. Op mijn 29ste zei ik altijd dat ik 27 was, terwijl ik op mijn 46ste zei dat ik bijna 50 was. Aan de andere kant is er weinig veranderd. Ik ren nog steeds van set naar set, blijf bezig en train regelmatig.’

In 2012 zei jij in Mokum Magazine: ‘ik vraag mij weleens af of ik ouder word dan 50.’ Dat is je toch gelukt!

‘Met Jeroen Willems en zijn vriend maakte ik altijd het grapje dat we nooit ouder zouden worden dan 50. Jeroen is op 50-jarige leeftijd overleden, dus dat grapje maak ik nooit meer. Met het leven dat ik leidde, vroeg ik mij altijd af of ik het wel zou redden. Maar mijn moeder zegt altijd: ‘jij bent een kat met negen levens, maar je hebt er al 12 gehad.’ Ik heb namelijk ook best veel ongelukken gehad met motoren, mijn nek gebroken en dat soort dingen. Maar ik ben blij dat ik ouder word. Geniet ervan, want je bent het maar één keer.’

Lees ook: Tygo Gernandt: ‘Ik merk dat ik nog steeds in de markt lig’

Ook gaf je toe: ‘ik leef uitbundig.’ Doe je dat nog steeds?

‘Dat is wel wat geminderd. Het heeft geen zin om tot 3 uur ’s nachts door te gaan en dan om 7 uur op te staan. Dat kon vroeger wel. Dus ik leef wel wat rustiger en bewuster. Ik geniet wel echt van iedere seconde in het leven. Het fijne aan acteren is dat je heel erg in het moment moet zijn en daardoor de wereld om je heen vergeet. Leef alsof het je laatste dag is en pluk de dag. Dat klinkt cliché, maar het is wel zo.’

Zeg je rasechte Amsterdammer, dan kom je al gauw bij Tygo Gernandt uit, toch?

‘Ja, dat is zo. Ik ben een geboren Jordanees. Op de middelbare school deed ik mee met een opera en gaf ik voor de Stopera een interview voor de NOS. Ik vertelde mijn moeder heel blij dat ik op tv kwam, maar toen ik het terugkeek schrok ik me rot. ‘Klink ik echt zo?’, vroeg ik aan mijn moeder. Later is dat wel veranderd. Een Amsterdammer bén ik niet alleen, zo voel ik mij ook. Als ik in het buitenland ben, kan ik Amsterdam echt missen.’

Je noemde het nummer Hee Amsterdam van Drukwerk het mooiste lied over Amsterdam. Volgens zanger Harry Slinger is de stad niet veranderd, maar altijd in beweging. ‘En als je zegt dat het is veranderd, ben je niet meebewogen.’ Ben je het hiermee eens?

‘Dat vind ik een heel mooie uitdrukking van Slinger. En volgens mij is dat ook zo. Tuurlijk wonen er vooral yuppen in de Jordaan en zitten er geen Amsterdammers meer op een terras in de Negen Straatjes, maar de kern en het hart van de stad is nooit veranderd. De arrogantie, alle gebouwen en de sfeer die ze uitstralen in het centrum veranderen niet. Échte Amsterdammers veranderen nooit.’

Lees ook: Tygo Gernandt: ‘Wat familie betreft zijn Amsterdammers net zo fanatiek als de Italiaanse maffia!’

Merk je ook in de aandacht van vrouwen dat je nu echt 50 bent?

‘Je wordt gewoon herkend als BN’er, ook door kinderen. Ik speelt bewust ook in jeugdfilms omdat ik die kids wil aansporen om mij mee te nemen naar later of ze plezier te geven met cultuur. De aandacht als BN’er is gewoon raar. Maar ik merk verder niet per se een verschil tussen toen en nu.’

Bennie Jolink zei ooit: ‘omdat ik vroeger zo’n ruig uiterlijk had, dachten vrouwen dat ik ook ruig was in bed’. Heb jij hier ook mee te maken?

‘Niet bewust. Ik ben een heel lieve jongen en heb nog nooit gevochten. Maar ik heb vooral een rotkop. Ik verdien er mijn geld mee, dus je hoort mij niet zeuren. Gelukkig hangt dat ruige niet aan mij. (lachend) Of ik heb gewoon alleen maar lieve vriendinnen gehad, dat kan natuurlijk ook.’

Interview Boris van Leeuwen Foto’s Koen van Assema