‘Mán, wat kan jij schrijven. Ik hoef er werkelijk geen jota aan te veranderen! Groetjes, Erica.’
Nadat ik ooit een telefonisch interview had gedaan met Erica Terpstra en ik de uitgewerkte tekst naar haar had gemaild, kreeg ik deze mooie zinnen een dag later terug. Nu mag je best weten dat je als journalist zelden complimenten krijgt, want vaak worden alle interviews vóór publicatie nagelezen door (artiesten)managers. Erica mailde me haar lieve woorden rechtstreeks en op de een of andere manier kon ik geen woord meer uitbrengen en schoot ik vol. Geen idee waarom. Of liever gezegd: ik heb meerdere ideeën waarom. Ik bewonder deze unieke en beschaafde powervrouw al jarenlang om haar warmte, energie, hartelijkheid en de positieve manier waarop zij in het leven staat. Bij teleurstellingen mompel ik weleens tegen mezelf: ‘kom op, een klein beetje meer Erica!’ Ik weet zeker dat Amsterdam er weer een stuk gezelliger op zou worden als zíj aan het roer zou staan. Afgelopen zondag was ik bij Holland Casino en wie zag ik daar zitten achter een speelautomaat? Juist! Ze zat een beetje verdekt opgesteld en haar wandelstok leunde tegen de fruitmachine naast haar. Ik was er een beetje beduusd van. Daar zat die leuke, lieve Erica Terpstra helemaal in haar eentje op een zondagavond in het casino! Gelukkig zag ik haar een paar momenten later in een geanimeerd gesprek raken met een man aan haar andere zijde. ‘Ah gelukkig, ze heeft wat aanspraak’, dacht ik en speelde verder. Nog geen half uur later zag ik haar richting de geldautomaat lopen en had ik ditmaal het vermoeden dat ze – net als ik – flink had verloren. Ook dat nog! Vanuit mijn ooghoeken zag ik haar achter me langslopen. Ze nam plaats achter een automaat met zo’n hendel aan de zijkant. Al gauw stonden er zes mensen om haar heen die over haar schouders meekeken. ‘Hè bah, die arme Erica’, dacht ik. ‘Wat is het toch vreselijk als je bekend bent en nooit eens lekker anoniem een avondje uit kan gaan.’ Eenmaal thuis wilde ik toch nog wat meer over haar lezen. Google toonde me allereerst haar geboortedatum: 26 mei 1943. ‘Huh? 26 mei?! Dat is dus… vandaag!’ Ineens viel het kwartje: Erica vierde gewoon haar verjaardag bij Holland Casino en ze was helemaal niet alleen, maar al die vreemde mensen om haar heen waren natuurlijk haar vrienden! Mán, wat had ik de plank misgeslagen! Er klopte geen ene jota van mijn ‘Eenzame Erica in Holland Casino’-scenario. Bij deze bied ik – grinnikend om mijn eigen overdosis empathie (lees: dommigheid) – mijn welgemeende excuses aan en feliciteer ik haar alsnog van harte met haar 76ste verjaardag!
Martijn van Stuyvenberg
Hoofdredacteur Mokum Magazine
