Op vrijdag 13 april staat Jacqueline Govaert opnieuw in Paradiso. Hoe bijzonder is (en blijft) het voor een artiest om in de Amsterdamse poptempel op te treden?
Wat betekent Paradiso voor jou?
‘Paradiso is een bijzondere plek waaraan ik veel dierbare herinneringen heb. Geen enkele concertzaal heeft zo’n magische bijklank. Paradiso is altijd een hoogtepunt.’
Hoe komt het dat Paradiso die iconische status heeft geclaimd?
‘Dat heeft met heel veel verschillende factoren te maken. De geschiedenis, de inrichting, de sfeer: ondanks verbouwingen en aanpassingen is Paradiso zichzelf nooit uit het oog verloren en dat voel je meteen zodra je er binnenkomt.’
Brengt het voor jou extra spanning met zich mee als je er optreedt?
‘Het is nooit goed om heel zenuwachtig te zijn, maar toch is er wel iets aan de hand en heb ik ook weleens buikpijn van de spanning gehad. Het is vooral een combinatie van gespannen en gefocust zijn en er extra veel zin in hebben, ook omdat er vaak veel vrienden, familie en allerlei bekenden uit het hele land komen kijken. Als ik in Paradiso sta, zoek ik een extra mooi bloesje uit.’
Is het Amsterdamse publiek echt zo verwend als soms wordt beweerd?
‘Het Amsterdamse publiek kan volgens mij net zo uitgelaten en uitzinnig zijn als de toeschouwers in een willekeurig dorpje. Maar als een artiest net niet helemaal de essentie weet te raken of de spanningsboog kwijtraakt, kan het maar zo zijn dat het publiek er voortdurend doorheen blijft ouwehoeren. Als bezoeker heb ik ooit eens een optreden bijgewoond waarbij de zaal afhaakte en de artiest er een beetje als verloren bijstond. Ikzelf heb de luxe dat het niet zo rumoerig is tijdens mijn shows.’
Wat waren jouw grootste podiumblunders?
‘De verkeerde plaatsnaam roepen is nooit echt handig, uitglijden op het podium is me ook al vaak overkomen en ik stond ook een keer heel stoer op een monitor om er vervolgens van af te glijden. Gelukkig heb ik nog geen Lenny Kravitz’je op mijn naam staan…’
‘Dertig jaar rock-’n-roll bestaat uit 5 jaar spelen en 25 jaar lang wachten’, zei Rolling Stones-drummer Charly Watts ooit. Herkenbaar?
‘Ja, zeker, maar op een gegeven moment ben je dat wel gewend en heb je het niet eens meer door. Eerst de soundcheck, dan met z’n allen een biertje drinken en gezellig ergens uit eten: die vaste routines vind ik eigenlijk wel lekker en het draagt allemaal bij aan de sfeer van een show. Maar ik ben dus niet het type dat tussendoor nog even heel nonchalant gaat shoppen in de PC Hooftstraat of een bezoekje aan het Rijksmuseum brengt.’
Zijn er nog dromen of idealen die je in Amsterdam wilt verwezenlijken?
‘Carré is nog altijd een droom van me. Het is nog niet geregeld, maar je zou toch haast denken dat het een keertje moet lukken?’
WIN HET BOEK PARADISO 50 JAAR!
Paradiso 50 jaar in 50 legendarische concerten volgt de roerige geschiedenis van popzaal Paradiso aan de hand van vijftig belangrijke optredens. Hoe was het bijvoorbeeld bij Prince, Amy Winehouse, Eminem en Adele? Mokum Magazine mag 10 exemplaren weggeven van dit bijzondere boek van Hester Carvalho. Kans maken? Check mokummagazine.nl
Interview Martijn van Stuyvenberg Foto’s Karen Rosetzsky
