Auteur: Boris van Leeuwen

In mijn lange leven zijn er ogenblikken geweest dat ik aanzoeken kreeg van heren en/of mannen. Het was in de tijd dat ik nog steeds bezweek voor een warme maaltijd. Die enorme trek – ‘honger’ mocht ik niet zeggen van mijn moedertje, ‘trek’ was het woord – vond zijn wortels in de hongerwinter, de oorzaak van mijn eeuwige eetlust. Na het schrijven van het boek ‘Nooit Meer Slank’, hetgeen mij zelfinzicht in mijn niet te stoppen vraatzucht verschafte, kon ik het hongerdier op eigen kracht temmen. Maar in die na-oorlogse tijd was er dus weinig voor nodig om mij...

Ik maak een stapje opzij. Na het eten van een bord bruine bonen laten mijn ingewanden af en toe luid horen dat ze zich een uitweg zoeken. Mijn achterkleindochter krijgt de slappe lach van mijn getrompetter. ‘Dat is oma’s buitenboordmotor’, zeg ik, waarmee ik begrip probeer te kweken bij mijn nageslacht voor de natuurlijke dingen van ons lichaam. ‘Je lijkt wel een olifantje dat trompettert!’ roept haar twee jaar oudere broer. Ik probeer mijn interne gasstroom zo beleefd mogelijk de vrijheid te geven, maar je hebt nu eenmaal niet alles zelf in de hand. Bovendien zijn in mijn familie...