De door mijn uitglijer geblesseerde pols gedraagt zich beschaafd. Zolang ik stilzit of lig, houdt hij zich koest. Maar wanneer ik leuk met die hand wil doen, gedraagt hij zich als een gemene terrorist. Verder zal ik er niet over zeuren. Mijn oudste kleindochter zond mij een fles toverdruppels, die slik ik geduldig. Omdat mijn linkerhand nog niet voldoende is geëmancipeerd om alle nu plotseling voorkomende bezigheden van die rechterhand over te nemen, gebeuren er de raarste dingen.
Zojuist trok ik een doosje met zes biologische eieren over mijn hoofd. Die doos stond iets te hoog op de ijskast. Eierstruif schijnt goed voor je haar te zijn en ik wil niet zeuren. Maar eiwit op een keukenvloer is levensgevaarlijk en ik wilde mijn rechterhand niet blootstellen aan een tweede schuiver. Ik moest denken aan de helaas overleden echtgenoot van Hedy d’Ancona, Aatje Veldhoen, die na een herseninfarct zijn rechterhand niet meer kon gebruiken. Hij leerde met zijn linkerhand schilderen en maakte de mooiste doeken. Maar ik kan met mijn gezónde linkerhand nog geen handtekening zetten. Enfin, ik herhaal: ik wil niet zeuren!
Door de uitglijer had ik ook een mooie witte tand uit mijn gezichtsfront gebroken. ‘Heeft u dat stukje tand nog gevonden?’, vroeg de tandarts. Ik kon alleen maar zwijgend “nee” schudden. Maar om me nou meteen neer te leggen bij het toekomstbeeld van een oud vrouwtje met een gat in haar tandenfront: dát zag ik niet zitten! De tandarts hield bij mij de moed gaande. Ze vlijde me in zo’n heerlijke luie tandartsstoel, frunnikte wat in mijn mond, legde een katoenen lap over mijn bovengebit en begon… ja, wat deed ze nou toch?… het leek of zij iets aan het boetseren was. Ze gaf een soort zacht fluisterende bevelen aan de assistente. Alles verliep in grote ontspannen rust. Geen injectie met verdovende troep, geen gespoel met water dat je weer moet uitspugen in een kommetje naast de stoel en vooral… GEEN PIJN!
Lees ook: Uitglijer!
‘Klaar!’, klonk de vrolijke stem van de tandarts(vrouw). Ik strompelde uit de heerlijke ligstoel en mocht in een spiegel kijken. Het grote gat in mijn voortanden dat van mij een heks maakte was weg. ‘U mag direct alles eten en drinken. U hoeft niet te wachten. Nu ja, u moet natuurlijk niet meteen een hele bak nootjes leegknabbelen. Wel een beetje rustig eten!’
Thuisgekomen zat ik bij de koffie na te denken hoe geweldig de tandarts mijn geschonden gebit in nauwelijks een uur weer had weten te restaureren. Zonder verdoving, met voor mij een totaal nieuwe manier om deze schade te restaureren.
Ik was te lang niet voor controle geweest, daar ik het druk had met de behandeling van mijn linkeroog. Na het doorstaan van corona in het allereerste begin (iedereen riep: ‘oh, dat is een flinke griep!’) heb ik behoorlijk trombose in mijn linkeroog. Ik kreeg een aantal prikken in mijn oog en daar dit geen resultaat had, werd ik twee keer geopereerd aan mijn niet te activeren oog. De oogdruk moest worden verlaagd en met al deze zorgvuldige behandelingen bleek mijn lieve oog niet te redden. Het tandartsbezoek werd hierdoor voorlopig op de lange baan geschoven, tot ik uitgleed en een voortand kwijtraakte. Ik ben in ieder geval nu de éénogige oma en moet denken aan het verhaal uit de Griekse mythologie over de eenogige Cheops.
Binnenkort komt er thuis een opticien langs om een scherp geslepen glaasje voor mijn overgebleven oog in mijn bril te plaatsen. Want we koesteren mijn ene oog met alle zorg die er is. En dan wil ik hier ook alle mensen, die mijn vervelende fysieke problemen zo zorgvuldig en professioneel weten op te lossen, prijzen en hartelijk bedanken voor hun professionele en snelle zorg. Waardoor ik op mijn oude dag gewoon kan dóórwerken. En wanneer ik volgende week in Assendelft in de oude Watertoren op de tiende verdieping een lezing ga houden, prijs ik de vaderlandse hoog ontwikkelde medische zorg, die mij dat mogelijk maakt. Bravo!!!
Marjan Berk prakt, stampt… en vertelt!
Op 21 maart, 4 april en 18 april geeft Marjan Berk een lezing in De Watertoren van Assendelft (Communicatieweg Oost 12, Assendelft). Deze prachtige locatie is ongeveer een kwartier rijden van Amsterdam en heeft een eigen parkeerterrein. Maak nu een reservering via reserveren@dewatertorenassendelft.nl of Whatsapp naar 06-15183268.
Prijs: €22,95 (inclusief stamppotje) per persoon of €27,95 (inclusief stamppotje + glas prosecco)
