Al ruim zestien jaar is hij er niet meer bij, maar toch is André Hazes nog altijd onder ons. Weliswaar niet fysiek, maar via zijn muziek leeft hij voort. Ook bij mij. Voor elk moment van de dag en voor elke gemoedstoestand heeft hij wel een liedje geschreven. Onder de douche, op straat, in de kroeg, op kantoor, achter het keukenblok, op een verjaardag, tijdens onze Bingo of op het strand: overal en nergens zit er weleens een Hazes nummer in mijn bol. Er gaat bijna geen dag voorbij of ik zing, fluit of neurie een paar regels uit zijn rijke repertoire. Hazes is en blijft een baas. Sterker nog, als iemand met droge ogen beweert dat hij/zij niks met Hazes heeft, is dat voor mij een kwestie van: ‘ach, zeg maar niets meer, ik ga wel weg.’ Hoewel ik hem jammer genoeg nooit heb ontmoet, is het net alsof ik hem heel goed ken. Zelfs na zijn dood slaagt hij erin om voor zowel troost als een daverende lach te zorgen. Door interviews op YouTube biggelen de tranen regelmatig over mijn wangen, vooral als hij iedereen zo direct, goudeerlijk en met die heerlijk onvervalste Amsterdamse humor van repliek dient. Zoek de video maar eens op waarin hij een keurige journaliste te woord staat, die hem de vraag stelt of het niet vreemd is om een kerstplaat op te nemen in de zomer. Zijn antwoord: ’Nou, raar is het niet, maar het is wel moeilijk als het buiten 33 graden is en – zoals we in Amsterdam zeggen – de reuzel uit m’n kont loopt!’ En zo ontdek ik telkens weer ‘nieuwe’ tekstregels, uitdrukkingen, nummers, duetten en fragmenten die ertoe bijdragen dat ik nóg meer van de grootste Amsterdamse zanger aller tijden ga houden.
Voor mij was het dan ook geen moeilijke keuze wie er op de cover moest van de honderdste editie van Mokum Magazine. André Hazes, getekend door Marco Lap als een oude, wijze en grijze man die hoog in de hemel is. Volgend jaar was hij 70 geworden. Hopelijk durft hij inmiddels van grote hoogte tevreden te zijn met alles wat hij ons heeft nagelaten. Lieve André, bedankt, het was te kort, dat vergeet ik niet. Iedereen houdt van jou, vergeet dat niet! Proost, op jouw muziek. Maar ook op al die prachtige edities van Mokum Magazine die ik samen met art-director Evelyne Dielen en het fantastische team van Mokum Magazine met bloed, zweet en tranen in elkaar heb gezet. Hier op aarde mogen we even geen feestje vieren, maar misschien kan jij dat voor ons doen? En geef Eberhard een biertje van ons!
