Mijn twee adjudanten H. en W. wilden dolgraag mee toen ze hoorden dat ik was gevraagd naar een voorstelling van Soldaat van Oranje – De Musical te gaan. Nu heb ik ze ook broodnodig, het transport van mij vraagt wel enkele vaardigheden waarin zij uitstekend functioneren. Zodoende trokken we met ons drieën naar Katwijk, waar ze mij installeerden op het zachte fluweel van de stoelen in de theaterzaal.
Ik had bij het begin in de eerste jaren al twee keer de show gezien, maar na al die prachtige kritieken bij de geheel gereviseerde soldaat was ik ook nieuwsgierig naar de nieuwe versie.
Nu, onze verwachtingen werden volledig gehonoreerd. Direct vanaf het begin waren mijn adjudanten en ik geïmponeerd door het imposante draaitoneel. De geluiden van de oorlogsvliegtuigen en de dreigende muziek maakten dat wij met de zaal doodstil gespannen alles volgden. Niets heerlijker bij een voorstelling dan die gespannen aandacht van het publiek. Een spanning die onverminderd opliep tot aan de pauze.
Lees ook: Een padvindster draagt teleurstelling met opgewektheid
Om onze avond nog meer tot een succes te maken, werden we in de pauze verwend met lekkere hapjes en een drankje. Mijn adjudanten zaten te glimmen van genoegen.
De opening van het tweede deel bood even vrolijke ontspanning met een meesterlijke scène met koningin Wilhelmina (Henriëtte Tol) en vervolgens spoedde het bloedstollende oorlogsverhaal zich naar het einde. Het opgeluchte publiek klapte zich de handen stuk en terecht: Soldaat van Oranje biedt een heerlijke theateravond van niveau. Een vernieuwde versie die, zeker in deze tijd, volkomen relevant en gerechtvaardigd is.
