Ik bleef nog even hangen in mijn droom, in de echo van de bozige stem van de dikke kabouter bij de ingang van de Efteling. Tot het tot mij doordrong, dat ik gewoon in mijn eigen bed lag. Mijn gedachten voerden mij terug naar de tijd dat wij bijna ieder jaar een keer naar de Efteling trokken met de kinderen. Soms mochten er wel één of twee vriendjes mee.
Maar zelf veranderde ik ook in een opgewonden kind, ik wilde naar het Spookslot! Spooky muziek, die enge effecten, knekels die rammelden. Af en toe een harde paukenslag waarvan ik me dood schrok. Of een macabere gil die rechtstreeks uit een graf klonk. Sprookjesachtige horror, inktzwarte duisternis, bliksemflitsen. Het epitheton ‘lekker griezelen’ werd hier werkelijkheid. Op de toppen van je verbeelding kwam je hier aan je trekken.
Lees ook: Dankzij Rob de Nijs
Het aardige is, dat ik in de jaren tachtig samen met Ruud Bos en dé ontwerper van de Efteling, Ton van de Ven aan het Spookslot heb gewerkt. Deze muziek is recentelijk opnieuw opgenomen door de Marinierskapel der Koninklijke Marine en kan je via DEZE LINK beluisteren.
Marjan Berk
