Zo Vader Zo (schoon)Zoon: Frans en Michael van Slagerij Louman

In Zo Vader Zo Zoon belichten wij Amsterdamse familiebedrijven. Deze maand: Frans Louman en zijn schoonzoon Michael van der Velden van Slagerij Louman.

Wat is het verschil tussen Louman nu en pakweg 20 jaar geleden?

Frans: ‘Het assortiment is uitgebreider. Maar het systeem en de manier van werken zijn allemaal nog hetzelfde. We maken nog altijd tongen- en bloedworst. Er wil nog wel eens een nieuw product bijkomen, maar er gaat nooit iets weg. Namen zijn daarnaast ook internationaler geworden. Een staartstuk heet tegenwoordig een picanha.’
Michael: ‘Klanten veranderen ook. Er zijn veel expats bijgekomen. We spreken regelmatig Engels in de winkel. Maar of de klant nou uit Engeland, China, Korea, Nederland of België komt, maakt niets uit. Alles is in huis en je kan ze allemaal bedienen.’

Hoe is het als schoonvader en schoonzoon intensief samenwerken?

Frans: ‘Ik bemoei mij zo min mogelijk met de winkel. Twee kapiteins op één schip werkt niet. Maar als er iets nieuws is, krijg ik dat wel op mijn bord. En dan heb ik daar wel eens commentaar op.’
Michael: ‘Gewoon, zoals dat bij een familiebedrijf gaat: werk- en privéleven loopt dwars door elkaar.’

Lees ook: Zo Vader Zo Zoon: Job Klebach en zijn zoon Jordi van Jordino

Lijken jullie op elkaar of zijn jullie totaal verschillend?

Frans: ‘Qua manier van werken ontlopen we elkaar niet zoveel. Ik heb het geluk gehad dat ik hem kon opleiden. Dat is voor ons beide fortuinlijk.’
Michael: ‘We begrijpen elkaar. Dat is het belangrijkst.’

Zou Louman over 100 jaar nog bestaan?

Michael: ‘Geen idee. Als alles door blijft draaien zoals het nu gaat, kunnen we nog heel lang blijven bestaan. Maar als je ziet in wat voor een gekke tijd we leven en kijkt naar de hoeveelheid slagerijen die ermee stoppen, dan zou het geen 100 jaar meer kunnen blijven bestaan. Alles wordt duurder en duurder en de overheid komt met allemaal rare regeltjes.’
Frans: ‘We moeten oppassen dat de overheid niet te ver doordraait. Maar Louman heeft hoe dan ook een toekomst. Dankzij Michael bestaan we nog. Als we hem niet hadden gehad, hadden we het allang te koop gezet.’