Scheiden in een veranderend Europa: intussen hebben ruim 18.000 Oekraïense vluchtelingen zich gemeld bij een van de opvanglocaties in Nederland. Ze laten huis en haard achter om de oorlog in hun land te ontvluchten, maar nemen eventuele relatieproblemen met hen mee. Welke invloed heeft deze vluchtelingenstroom op het aantal echtscheidingsaanvragen in Nederland?
Stress van een oorlog in het thuisland en geen privacy in massale opvangcentra: dat lijkt dé combinatie voor een aanstaande echtscheiding. Is er een kans voor Oekraïners om in Nederland te kunnen scheiden?
‘In Nederland geldt dat je, indien zowel jij als je partner niet de Nederlandse nationaliteit genieten, jij eenzijdig de echtscheiding kan aanvragen vanaf het moment dat je voor minimaal 1 jaar in Nederland woont. Voor nu zal de Oekraïense vluchtelingenstroom dus nog geen effect hebben op het aantal echtscheidingsaanvragen in Nederland. Dit tij kan natuurlijk keren als de Oekraïense vluchtelingen hier over een jaar nog verblijven en zij besluiten een echtscheiding aan te vragen.’
Over oorlog gesproken: hoe strijdbaar dient een goede advocaat te zijn voor het belang van zijn cliënt?
‘Strijdlustigheid is een element die bij een advocaat niet kan ontbreken, je strijdt tenslotte voor het belang van je cliënt. Met mijn jarenlange ervaring heb ik geleerd hoe ver deze karaktereigenschap je kan brengen.’
Als advocaat dien jij zowel als vertegenwoordiger als vertrouwenspersoon voor je cliënten. Hoe ga jij om met je eigen emoties indien een zaak jouw erg raakt?
‘In het begin van mijn carrière heb ik zeker momenten gehad waarop ik mijzelf moest terugfluiten om emoties te bedwingen. Binnen het familierecht krijg je te maken met verschillende – soms zelfs ondenkbare – situaties die je niemand zou toewensen. Als advocaat is het dan ook de kunst om een balans te vinden tussen de emoties die ik voel bij een zaak en de drijfveer om de belangen van mijn cliënt optimaal te behartigen. Emoties mogen zeker niet de overhand krijgen, maar zonder gevoel is de overtuigingskracht die je als topadvocaat nodig hebt ver te zoeken, met name in het familierecht.’
Digitalisering wordt steeds belangrijker en heeft zijn enorme toevlucht gehad vanaf de start van de coronapandemie. Hoe ging jij als advocaat hiermee om in echtscheidingszaken waarbij een van de partijen in het buitenland woont? En verwacht jij dat het videobellen over belangrijke aangelegenheden na de coronapandemie zal doorzetten, of zal fysieke communicatie haar comeback maken?
‘Binnen mijn kantoor richten wij ons op de toekomst. Wij gaan mee met de tijd en doen er alles aan om onze cliënten zo goed mogelijk bij te staan, ongeacht waar zij wonen. Als advocaat heb ik inderdaad gemerkt dat mensen vaker gebruik maken van de optie van videobellen sinds de coronapandemie, waardoor het netwerk wordt verbreed. Nieuwe cliënten komen nu écht uit alle delen van het land en sommigen wonen zelfs (tijdelijk) in het buitenland. Het belang van mijn cliënten staat te allen tijde voorop, en ik bied hen dan ook altijd de mogelijkheid om een digitale bespreking te houden als zij dit prefereren. Toch is het vaak ook fijn om eens met elkaar in persoon een afspraak te houden. Dan komen de emoties toch iets beter over en voelt men zich soms vrijer om het volledige verhaal te vertellen. Voor nu verwacht ik dat de digitalisering zich meer zal ontwikkelen, maar een fysieke bespreking zal nooit haar waarde verliezen. Dit geldt tevens voor de fysieke documentatie van dossiers. Sinds de oprichting van mijn eigen kantoor heb ik direct gekozen voor online verwerking van dossiers, naast de fysieke versie. Dit was zeer vooruitstrevend voor die tijd, en nu doet iedereen het!’
