Het is een scenario voor een moderne Griekse tragedie. Ajax dat in zijn eigen mythe is gaan geloven en tegen beter weten in blijft vertrouwen in een goede – de gebruikelijke – afloop. Een aanvoerder die hardnekkig roept dat Ajax ‘prijzen moet winnen’ en een coach die kansen ziet in een gelopen titelrace. Het zijn even plichtmatige als onrealistische teksten. Het is te hopen dat men achter gesloten deuren tot meer zelfreflectie in staat is, want de ineenstorting van de recordkampioen is van Bijbelse proporties. Ajax is vanaf 2019 landskampioen, liet zich zien in de prestigieuze Champions League en verzekerde zich van vele miljoenen uit dat internationale voetbal en de daaruit voortvloeiende transfers.
Die extase was compleet toen Ajax afgelopen zomer het meeste transfergeld in Europa mocht incasseren. De Amsterdammers spiegelen zich graag aan Bayern München, dat heerst in Duitsland en de laatste 10 keer ‘Meister’ in de Bundesliga werd. Ook al is die competitie inmiddels zo voorspelbaar saai geworden dat onze Oosterburen er wel klaar mee zijn; Ajax stuurde nu juist aan op zo’n nationale dominantie. Belangrijk voor het zeker stellen van toekomstige inkomsten uit de nieuwe opzet van de Champions League.
Men rekende zich al rijk op De Toekomst. Met al het geld voor Antony, Martinez, Haller, Gravenberch en Schuurs heeft Ajax zich echter op de transfermarkt onvoorstelbaar vergaloppeerd. De kans om de positie van de club te verstevigen is volslagen mislukt. Dat geen enkele aankoop voldoet, is een ‘prestatie’ van formaat. De ploeg is op, de tank is leeg en het vertoonde spel lijkt niet eens meer op voetbal. De pleister, die John Heitinga even was, werd na 7 overwinningen in eigen huis door Feyenoord afgerukt. Tegen de aanstaande kampioen kon Ajax alleen nog met de beuk erin op voorsprong komen. Toen het vervolgens op voetballen aankwam, werd duidelijk dat er geen elftal meer staat dat elkaar kan vinden als het er om gaat. Geen Ajacied kan nog iets forceren.
Lees ook: Door de bomen het Bosz
Aan het lerend vermogen van Ajax moet bovendien ernstig worden getwijfeld. Bij Stadion De Meer werd lekker openbaar getraind. De spelers baanden zich een weg door de fans – gepensioneerden en wellicht spionnen – naar de velden aan de Middenweg. Er werd niet moeilijk gedaan. Nu is alles besloten, want de heilige trainingen zijn geheim. Na het echec tegen Feyenoord speelde Ajax tegen de Go Ahead Eagles. Voor de vierde achtereenvolgende keer wist men niet van de knokploeg uit Deventer te winnen. Tegenstanders zijn structureel van noppen tot kruin gemotiveerd en de zorg groeit of er bij Ajax nog wel lessen worden getrokken uit eerdere confrontaties. Of is de organisatie tactisch uitgepraat?
Terwijl Zeus (JC) zijn eigen ArenA heeft gekregen, spreekt niemand nog over Godenzonen. Bescheidenheid heeft zo zijn charme, maar dat wij vanaf de tribunes ook geen ‘Engelen AJAX horen zingen’ staat misschien wel model voor de chaos in Amsterdam. Wie stopt het bloeden? De moeilijke dossiers stapelen zich op en de algemeen directeur heeft geen kleding aan.
Robert Leon
www.dutchfellow.wordpress.com
Foto Web Summit, CC BY 2.0, via Wikimedia Commons
