Ik ben bang voor Boa’s. Boa constrictors, welteverstaan. Deze slangen wurgen hun prooi en slikken deze vervolgens in één keer door. De Boa is meestal vrij rustig van aard en is beslist geen knuffeldier. Ze zijn weliswaar niet agressief, niet giftig, maar kunnen – als ze zich bedreigd voelen – wel degelijk flink van zich afbijten. Het kan zelfs gevaarlijk zijn om een Boa aan te raken, want de kans bestaat dat deze twee meter lange slang zijn tanden in je arm zet. Verder vormt de Boa Constrictor geen enkel gevaar voor de mens. In Amsterdam hebben we ook te maken met BOA’s, maar die hebben nauwelijks middelen om zich te wapenen tegen bedreigingen van buitenaf. Dit terwijl ze nou juist zijn aangesteld om de stad veilig te houden. BOA staat in dit geval voor Buitengewoon Opsporingsambtenaar. BOA’s hebben officiële opsporingsbevoegdheden die samenhangen met hun functie. Die beperken zich tot één bepaald werkterrein. Denk bijvoorbeeld aan een jachtopziener, milieu-inspecteur, sociaal rechercheur, handhaver, parkeerwachter. Zet ondertussen het nummer Zinloos van Lange Frans en Baas B. uit 2004 op terwijl je verder leest. De willekeurige slachtoffers waarover in deze song wordt gerapt/rept kunnen net zo goed BOA’s zijn. Overigens is dit geen bewapeningspleidooi, ook al lees ik dat één op de drie gemeentelijke handhavers elke maand te maken heeft met schoppen, slaan of zelfs gebeten worden. Vorig jaar zijn er 580 meldingen van agressie tegen Buitengewone Opsporingsambtenaren gedaan en 86% van de Amsterdamse BOA’s heeft te maken gehad met geweld. Deze handhavers lopen nog altijd ongewapend op straat. ‘Alle handhavers die worden ingezet zijn opgeleid en getraind’, stelt de gemeente. Die training bestaat, naast omgaan met agressie en geweld ook uit morele, mentale en fysieke weerbaarheid. Verder dragen de handhavers een steekwerend vest, handboeien, een extra felle zaklamp en een portofoon. Maar nog altijd geen wapenstok of pepperspray. Wel komt er een bodycam aan, die haarfijn zal registreren hoe ze klappen krijgen. Tot zover de BOA-discussie, over naar Ons Aller Femke in Wonderland. Zij wil er natuurlijk eerst weer alles aan doen om de veiligheid van alle handhavers te verbeteren zónder inzet van wapens. ‘Toevoeging van wapenarsenaal heeft niet mijn voorkeur’, klonk het kort maar krachtig. Ze pleit al een tijdje (lees: veel te lang) bij het kabinet voor meer agenten en overlegt met politie over betere samenwerking met handhavers. Ook komt er weer zo’n zeikerige publiekscampagne die half Amsterdam zal ontgaan. ‘Als dat alles onvoldoende soelaas biedt, dan moeten we over een half jaar deze discussie opnieuw voeren’, aldus Halsema. ‘BOA en politie: niet naast elkaar, maar met elkaar’, zo luidt de slogan. Maar waar zetten we op in: geldverslindende marketing of moord? Zolang er nog geen dode kan worden betreurd, nemen we dus maar uitgebreid de tijd om te zoeken naar alle mogelijkheden van de-escalatie. We nemen het risico dat zo iemand binnen een halve minuut kan worden afgetuigd, waarna de politie pas na 8 minuten ter plaatse is. Ik snap ineens waarom opsporingsambtenaren ‘buitengewoon’ worden genoemd…
Martijn van Stuyvenberg
Hoofdredacteur Mokum Magazine
