Een goede vriendin houdt, net als ik, ontzettend van lekker eten. Zodra er een restaurant is geopend in (de buurt van) Amsterdam, of wanneer we een tip krijgen over een zaak waar we nog nooit zijn geweest, bellen we elkaar watertandend op. Sterrenrestaurants en alles wat Mara Grimm aanbeveelt slaan we over, eenvoudige eethuisjes genieten onze voorkeur. Soms plegen we research door de menukaart alvast online te bekijken, een andere keer gaan we ergens ‘blind’ naartoe. Ditmaal viel de keuze op een authentiek Chinees restaurant in Buitenveldert. Daar hadden wij wel een ritje vanuit het centrum van ongeveer 18 minuten – met ‘30 doen we voor elkaar’-kilometer per uur zelfs 24 minuten – voor over.
‘Weet je waar ik me al wekenlang op verheug? Wontonsoep! Zouden ze dat hier ook hebben?’, vroeg onze vriendin zich hardop af. We legden het voor aan de serveerster, die ons vol afschuw aankeek, alsof wij haar om een gefrituurde vogelspin hadden gevraagd. Om ons heen smulden voornamelijk jonge, Chinese toeristen, die het shared dining concept volledig onder de knie hadden. ‘Zullen wij ook maar van alles en nog wat bestellen?’, stelde ik voor. En zo namen we onder meer de ‘stewed chicken with wild mushroom’ die er zo lekker uitzag en de ‘double cooked sweet and sour pork slices’. Nu nog een bijgerecht en dan waren we er – voorlopig – wel. ‘Mihoen, ik heb ineens zo’n zin in mihoen!’, riep onze in extase gebrachte vriendin. Opnieuw keek de serveerster haar lang, streng en doordringend aan. Een ‘fried noodle with vegetables’ konden we krijgen, maar hier werd beslist geen ordinaire mihoen van de Chinees op de hoek geserveerd.
Lees ook: Schijtstad
Ik kon mijn lach niet meer inhouden. ‘Nu nog om sambal en kroepoek vragen en we worden eruit gesodemieterd!’ Aan het einde van de avond waren we het erover eens: hier zouden we snel nog eens naartoe gaan, maar dan beter voorbereid. De ‘hot candied sweet potatoes’ en de ‘crispy fried milk’ slaan deze Hollanders dan opnieuw over. Heel misschien, als we weer genoeg moed hebben verzameld, vragen we in plaats daarvan (en met gevaar voor eigen leven) om een bolletje schepijs!
Martijn van Stuyvenberg
Hoofdredacteur Mokum Magazine
