Jill (Big Brother): ‘Van een onzeker meisje ben ik gegroeid tot iemand die sterk in haar schoenen staat’

Jill Goede (22) uit Landsmeer won de finale van Big Brother en won daarmee ook een cheque van ruim 70.000 euro. Hoe gaat het nu met de winnares en wat zijn haar toekomstplannen?

Even helemaal terug naar het begin: wanneer besloot je om mee te willen doen aan het Big Brother avontuur?

‘Nadat ik een aantal tv-oproepen voorbij zag komen, schreef ik me vorig jaar juni in. Toen ik in november werd gebeld om een casting te doen, was ik eigenlijk alweer vergeten dat ik me had opgegeven. Onvoorbereid ging ik er naartoe, ook omdat ik dacht dat ik er toch niet doorheen zou komen. Ik was heel relaxed en misschien is dat wel de reden geweest dat ze me uiteindelijk hebben uitgekozen om mee te mogen doen.’

Hoe was de avond voordat je je intrek nam in het Big Brother huis?

‘Zenuwslopend, maar dat gold eigenlijk al voor de twee weken ervoor. Vanaf Eerste Kerstdag zat ik thuis in quarantaine en daarna moest ik nog vijf dagen op een hotelkamer in volledige afzondering. Daar kon ik het programma al twee dagen volgen en zag ik wie er allemaal in het huis zaten (Jill kwam er pas later bij, red.). Eigenlijk was het een nadeel dat ik pas een paar dagen later aan het programma werd toegevoegd, want daardoor lag ik meteen onder een vergrootglas. De anderen dachten in het begin namelijk dat ik een spel speelde en dat was helemaal niet zo.’

Hoe is het om van het ene op het andere moment afgesloten te zijn van de buitenwereld?

‘Het gekke was dat ik daar nou helemaal níet aan hoefde te wennen. Je denkt van tevoren dat het heel heftig moet zijn, maar dat is het dus niet. Het was echt goed te doen en ik heb niet één keer aan mijn telefoon gedacht. Ik denk dat het ook wel scheelt als niemand om je heen zijn of haar mobiel checkt.’

Wat was achteraf gezien de zwaarste beproeving?

‘Er ontstonden al gauw vriendengroepjes en er werden bondjes gesloten. Voor mij was dat heel moeilijk, omdat ik iemand ben die graag met iedereen goed kan opschieten.’

Hoe komt het dat jij soms zo onzeker en bescheiden kan zijn?

‘Ik denk dat social media daar voorheen een groot aandeel in heeft gehad. Ik ben ermee opgegroeid en maakte mezelf wijs dat ik aan het perfecte plaatje moest voldoen. Ik dacht dat ik ook slank moest zijn en grote tieten en billen moest hebben, zodat ik altijd mooi op foto’s kon staan. Als ik iedereen met een perfect lichaam in bikini zag, werd ik onzeker over mijn eigen ‘vetjes’. Inmiddels heb ik dat niet meer zo. Door Big Brother heb ik geleerd om het los te laten dat ik moet voldoen aan welk schoonheidsideaal dan ook. Van een onzeker meisje ben ik gegroeid tot iemand die sterk in haar schoenen staat. Je bent mooi om wie je bent, punt.’

Komt dat herwonnen zelfvertrouwen ook door je medebewoners, of door het feit dat je wekenlang was afgesloten van je socials?

‘Alles heeft daarbij geholpen, denk ik. Big Brother is een sociaal experiment. Normaal gesproken heb je familie en vrienden die achter je staan, maar nu moest ik het écht alleen doen tussen al die nieuwe mensen. Met als gevolg dat ik nu veel meer schijt durf te hebben en het me niet meer interesseert wat anderen van me vinden. Daar waar ik eerder van slag raakte van de haat die over me heen kwam, denk ik nu met verbazing: hoe kan je zoiets nou opschrijven? Wat bezielt je als je op Twitter schrijft dat ik meer vetrollen heb dan het aantal euro’s dat ik heb gewonnen?’

Lees ook: Jordy van Loon: ‘Ik ben verliefd op Amsterdam’

In het Big Brother huis werd heel wat afgejankt. Kan jij uitleggen hoe dat komt?

‘Ik heb werkelijk geen idee! En ik geef je groot gelijk: ik heb inmiddels wat afleveringen teruggekeken en ik vraag mezelf ook weleens af waarom ik nou zo moest huilen. Er was niemand dood en toch doet het wat met je emoties. Maar ja, je zit zo met z’n allen in één bubbel dat het lastig wordt als de groep kleiner wordt en er steeds minder prikkels zijn. Ook de gedachte dat het nooit meer hetzelfde zou worden zonder de persoon die het huis moest verlaten zorgde voor tranen.’

Is het Big Brother experiment je goed bevallen in de zin van dat je het iedereen kan aanraden?

‘Absoluut! Niet omdat ik gewonnen heb, maar omdat ik ben gegroeid als persoon. Ook ben ik dankbaar dat ik in coronatijd ‘gewoon’ kon knuffelen en feesten. Daar heb ik me af en toe zelfs weleens schuldig over gevoeld, zeker als we weer eens over iets liepen te mokken als we iets niet mochten.’

Vertel: wat is de ultieme tip voor mensen die zich (te) vaak vervelen?

‘Leer kaarten! Inmiddels kan ik niet alleen patiencen, maar ook toepen en hartenjagen. En verder kan ik alleen maar zeggen: leer ermee leven, of ga buiten in het zonnetje zitten, schoonmaken of desnoods dansen voor de spiegel, haha.’

Werd het, naarmate Big Brother ten einde kwam, lichter of juist zwaarder voor je?

‘Zwaarder. De laatste loodjes wogen écht het zwaarst. De wetenschap dat we weer naar de harde buitenwereld moesten terugkeren was niet altijd even fijn. Vergelijk het maar met een heel fijne vakantie waarbij je nog niet naar huis wilt. Wij hadden geen corona of geen gezeik van de politiek. We hadden het gezellig samen en ik dacht écht dat ik in een zwart gat zou vallen.’

Wie had je genomineerd als Big Brother je had gevraagd om op het laatste moment nog een keuze te maken tussen je mede-finalisten Nick en Liese?

‘Als ik gedwongen werd om een keuze te maken, dan was ik voor Nick gegaan. Ondanks het feit dat hij een heel leuke en lieve jongen is, had ik met Liese een betere klik. Maar gelukkig is me dat bespaard gebleven.’

Je hebt meer dan 70.000 euro gewonnen. Heb je daar al een euro van besteed?

‘Nee, nog niet, maar ik heb al wel een afspraak gemaakt met het Prinses Máxima Centrum waaraan ik een bedrag ga doneren. En verder wil ik het geld zo goed mogelijk investeren.’

De camera’s zijn definitief uit en je bent weer thuis. Wat nu?

‘Ik mis de camera’s! Soms heb ik nog helemaal niet het idee dat ik gewoon weer thuis ben, zonder camera’s. Ik vind het best moeilijk om mijn leven weer op de rit te krijgen. Boodschappen doen, rotzooi opruimen, af en toe ruzie maken met mijn moeder: het avontuurlijke is gestopt en nu wordt het tijd om weer over te gaan tot de orde van de dag.’

Heb je daar al ideeën over?

‘Ik zou het leuk vinden om ergens als presentatrice door te kunnen gaan. Presenteren vind ik echt heel erg leuk, dus ik ga kijken naar alle opties. Een reisprogramma lijkt me tof, of een programma over onzekerheid, maar daar ga ik in de komende tijd werk van maken.’