Pedo pamfletjes
Dus ergens in Amsterdam loopt er een man rond die graag pedo pamfletjes wil uitdelen tijdens de Canal Parade om aandacht te vragen voor de rechten van pedofielen. De woordvoerder van Halsema laat weten ‘dat de gemeente op de hoogte is’, ‘er samen met het OM bovenop zit’ en ‘optreedt bij dreigende ordeverstoringen of het plegen van strafbare feiten’.
Kijk, dan ben je dus géén Amsterdammer.
Je had natuurlijk gewoon moeten zeggen: ‘Als die smeerlap ook maar 1 ranzig flyertje uitdeelt binnen de A10, duwen we al zijn folders één voor één in z’n reet, want voor pedofilie is in deze stad geen plaats.’
Lachgasballonen
Dus ergens op het Leidseplein, het Rembrandtplein, de Reguliersdwarsstraat en de Wallen staan wat bakfietsen met gasflessen die het uitgaanspubliek ‘bedienen’. De halfzachte Halsema ‘zint op maatregelen’ tegen de verkoop van lachgasballonnen. Om het lachgas op straat te kunnen slijten, heeft een bedrijf de mazen in de wet gezocht én gevonden. Als je op het Leidseplein online lachgas bestelt, komen de koeriers meteen langs. Juridisch gezien mag de levering dan een kwartier duren. Er is dus geen wettelijke basis om een overtreding vast te stellen. ‘We willen tegen deze vorm van lachgasverkoop optreden’, aldus de woordvoerder van Halsema.
Kijk, dan ben je dus géén Amsterdammer.
Je had natuurlijk gewoon moeten zeggen: ‘Weet je wat pas écht lachen is? Dat als je nog één keer met die gore rottroep de openbare orde verstoort en overlast veroorzaakt, we de lachgasspieren van al je medewerkers flink onder handen zullen nemen door die lachgastankjes en ampulletjes één voor één dwars door hun strot te duwen.’
Straatnamengezeik
Dus er was ruzie ontstaan over straatnamen in Amsterdam. Eerder werd al bekend dat Halsema een streep haalde door het plan om een nieuwe wijk op IJburg te vernoemen naar de hoofdrolspelers van de Slag om de Zuiderzee van 1573. Dat is dus 446 (!) jaar geleden. Nu blijkt de burgemeester begin dit jaar ook nog de tijd te hebben gevonden om een voorstel af te keuren om straten op IJburg de namen van internationale dansstijlen te geven. Dat vond ze dan weer ‘oubollig en folkloristisch’. Nee, er moesten vooral straatnamen worden verzonnen van vrouwen en andere ondervertegenwoordigde groepen en dan het liefst van migranten.
Kijk, dan ben je dus géén Amsterdammer.
Je had natuurlijk gewoon moeten zeggen: ‘Val mij niet lastig met dat kleinburgerlijke gezeik. Zeker in een wijk vol import-gezinnetjes en nieuwkomers uit Trutjeshoek wordt het tijd om ze eens wat basiskennis bij te brengen over personen die deze stad pas écht kleur gaven. We beginnen dus met een Majoor Bosshardtstraat, een Herman Broodpad, een Abdelhak Nourilaan en vergeet de bloedgezellige Ramses Shaffy Dronkemanssteeg niet!’
