Actrice Loes Luca (67) over wijze levenslessen, haar levensmotto en… over haar biografie die er nooit komt!
Wat zijn de wijze levenslessen die je door de jaren heen hebt ondervonden?
‘Het zit in mij om door te zetten en door te bijten. Ik ben een enorme terriër en ik laat pas los als ik er ben. Overigens verschalk ik daarbij niemand, behalve mezelf. Door de jaren heen ben ik misschien wat rustiger, milder en gemakkelijker geworden, maar ik weet dat ik naast een perfectioniste ook een dwingeland kan zijn. Maar ik geloof niet dat ik heel vervelend ben op de repetitievloer, want ik ben ook een heel verzorgend type.’
Welk filmgenre past het beste bij jouw leven?
‘Italiaans familiedrama, haha! Ik wil er verder niet teveel over uitweiden, maar ik kom uit een pittige familie waar altijd veel stront aan de knikker was.’
Lees ook: Famke Louise: ‘Mensen vinden dat ik in het echt heel aardig ben’
Wat is jouw levensmotto?
‘Niet zeuren, gewoon doen! Dat denk ik heel vaak als ik ergens geen zin in heb. Maar wat ik ook weleens roep, is: het is wat het is, want anders was het wel anders geweest.’
Heb je er ooit aan gedacht om ergens op de wereld helemaal opnieuw te beginnen?
‘Nee, het is nog nooit in me opgekomen om bijvoorbeeld naar een klein dorp middenin de natuur te verhuizen. Ik moet er niet aan denken! Ik ben een stadsrat, ik wil naar de film, naar restaurants, naar mijn familie en vrienden. Heel soms, als het leven eventjes wat zwaarder is, denk ik er weleens aan om te verkassen. Maar dan denk ik al gauw: ik heb een heel rijk gevuld leven en daar ga ik geen verandering in aanbrengen.’
Je bent nu 67 . Zit je op die leeftijd nog wel eens met prangende levensvragen?
‘Nee, eigenlijk niet. Het komt bij mij eigenlijk steeds maar op hetzelfde neer: op de één of andere manier zit het in mijn reislustige systeem dat ik híer mijn geld wil verdienen om het vervolgens ergens anders uit te geven.’
Waar blijft de biografie Loes?
‘Die is er niet en die komt er ook niet. Mijn haren rijzen ten berge als ik er alleen al aan denk! Net als een documentaire ben ik er al een aantal malen voor gevraagd, maar een biografie klinkt mij in de oren alsof het allemaal al is afgelopen. Een biografie hoort bij iemand die dood is en vooralsnog knagen de wormen nog steeds niet aan me!’
Interview Martijn van Stuyvenberg Foto Lucas van der Rhee